Wczasy

wczasy, wakacje, urlop

< Poprzednia  1 ...  9  10  [11]  12  13  ... 29  Następna >

"Junacy" z Popielewskich Górek

01 października 2011r.

Turysta dążąc pieszym szlakiem z Połczyna Zdroju do lesistych wzgórz, kiedyś zwanych dla wyjątkowego uroku Szwajcarią Połczyńską, przechodzi przez wieś Popielewo oraz przez owiane legendą okolice dawnego grodziska - średniowiecznej siedziby rycerzy rabusiów. Nazwa wsi POPIELEWO wywodzi się prawdopodobnie od popielarstwa, gospodarki leśnej szeroko rozpowszechnionej tu w dawnych czasach. Popiół otrzymywano przez spalanie drewna w dołach lub tzw. mielerzach, następnie ługowano go wodą, zaś roztwór zagęszczano w kadziach przez odparowywanie — w celu uzyskania cennego potażu (węglan wapnia). Stosowany on bywał przede wszystkim do wyrobu szkła, a także w piwowarstwie i do wyrobu kosmetyków. Okoliczne lasy przez długie lata dostarczały zajęcia popielarzom. Wieś była własnością Manteufflów — rodu pomorskiego, który zamieszkiwał tutaj od r. 1256. Popielewo było ich główną siedzibą, choć cała posiadłość zajmowała powierzchnię około 84 km2 (m.in. Połczyn).


Jezioro Łebsko

02 października 2011r.

... jest trzecim co do wielkości w Polsce, po jeziorze Śniardwy i Mamry, a największym na Pomorzu Zachodnim. Jezioro to o powierzchni 71,4 km2 należy do typu tzw. jezior przybrzeżnych, stanowiących pozostałość odciętych od morza Bałtyckiego zatok. Jeziora przybrzeżne odznaczają się dużymi powierzchniami, lecz niewielką głębokością. Brzegi tych jezior są płaskie, bagniste. Od morza oddziela je zwykle wąska mierzeja pokryta wydmami. Obecnie oprócz jeziora ŁEBSKO mamy, licząc od zachodu, 7 jezior tego typu: RESKO, JAMNO, BUKOWE, KOPAŃ, WICKO, GARDNO i SARBSKO. Można się obawiać, że w przyszłości takimi jeziorami staną się oba nasze zalewy: Wiślany i Szczeciński.


Jak przehandlowano Ustkę

05 października 2011r.

Ustka nieduże (ok. 13 tys. mieszkańców) miasto portowe i uzdrowisko nadmorskie, leży przy ujściu rzeki Słupi do Bałtyku. 10 km w górę rzeki znajduje się wojewódzki dziś Słupsk. Z miastem tym Ustka dzieliła przez wieki wspólny los. Z dawnych czasów zachowały się nikłe ślady starej słowiańskiej osady i przystani rybackiej w miejscu dzisiejszej stoczni. Sięgają one IX—X w. Z pierwszą jednak wzmianką kronikarską na temat Ustki spotykamy się w dokumencie z 1310 r" kiedy to ujściem Słupi władali sprowadzeni przez ród pomorski Święców margrabiowie Brandenburgii, Waldemar i Jan.


Historia i współczesność Słupska

15 września 2011r.

Przy szlaku lądowym pobrzeża, 18 km od brzegu Bałtyku, leży stare miasto grodowe, dziś stolica województwa SŁUPSK. Pierwsze wiarygodne przekazy na temat osadnictwa pochodzą z przełomu VIII—IX wieku i wiążą się z grodem obronnym, wzniesionym na sztucznie usypanym pagórku, w ramionach nie istniejącego dziś trójrozgałęzienia rzeki Słupi. Mieściła się tu też kqcina — świątynia pogańska. Wizerunek bóstwa odnaleziono w trakcie budowania w końcu XI w. kościoła św. Piotra. Położenie grodu przy przeprawie przez Słupię, na szlaku z Gdańska do Kołobrzegu i Szczecina decydowało o rozwoju miasta. W XII w. Polacy mieli tu swą kasztelanię (zapis z 1180 r. wymienia: Castellania Slupensis) i w 1187 r. pobudowali tu twierdzę. Gród ten, korzystając ze słabości Polski dzielnicowej, opanował książę Pomorza Gdańskiego, Swiatopełk, a później rozbudował jego syn, Mściwoj II, który tu chętnie rezydował.


Gród na solankach - Kołobrzeg

01 października 2011r.

Wymowna nazwa wskazuje na położenie Kołobrzegu. Stary gród, jak potwierdziły to prace wykopaliskowe, prowadzone od 1954 r., usytuowany był 4 kilometry w górę Parsęty od dzisiejszego śródmieścia, na niewielkim morenowym wzgórzu, na terenie dzisiejszego Budzistowa. Znajdowała się tutaj siedziba księcia, jego dworu i drużyny. W niewielkiej zatoczce leżała dogodna przystań portowa. Ludność trudniło się rolnictwem, rzemiosłem - archeologowie znaleźli ślady warsztatów obróbki rogu i bursztynu — rybołówstwem - świadczą o tym żelazne haczyki do wędek i żelazne nity do łodzi. Mieszko I miat w swej władzy wybrzeża Bałtyku od Gdańska po Szczecin. Kołobrzeg — po Gdańsku — jest bodaj najstarszą polską warownią nadmorską.


Graf o wie z Płotów

11 września 2011r.

Dużo wojowali, nieraz musieli się bronić przed najazdem. Zamek, który wprawdzie nie stanowił z miastem jednego systemu obronnego - Płoty nigdy nie dorobiły się murów — naraża! wciąż mieszczan na niepokoje. W 1465 r. Ostenowie poporli księcia Eryka II przeciw koalicji miast pomorskich, sprzymierzonych z duńskim królem, Christianem. Gniazdem rokoszu był Kołobrzeg. Przygotowana w tajemnicy wyprawa zbrojna Ostenów no Kołobrzeg nie powiodła się, natomiast w odwet kołobrzeżanie wtargnęli do Płotów i sprawili rzeź. Miasto spalono, żaden z uczestników wyprawy Ostenów na Kołobrzeg nie uszedł z życiem.


Godłem było "Rodło"

10 września 2011r.

Ziemia bytowska jest tradycyjnym, trwale wpisanym w karty dziejów Polski, określeniem Bytowa i jego okolicy, w zasadzie dawnego powiatu bytowskiego, i obejmuje obszar 1135 km2. W 1978 r. zamieszkiwało ją około 41 tysięcy osób, przeważnie osiadłych tu od kilku pokoleń Kaszubów. Pierwsza wzmianka o ziemi bytowskiej pochodzi z 1238 r. i jest związana z podbojem tych terenów przez księcia Świętopełka - ówczesnego władcę Pomorza Gdańskiego. Sam Bytów uzyskał prawo lokacyjne w 1346 r. z rąk wielkiego mistrza Krzyżaków. Po zwycięstwie grunwaldzkim Władysław Jagiełło przekazał ziemię bytowską księciu pomorskiemu, Bogusławowi VIII. Książę ten nie panował długo. Krzyżacy, ochłonąwszy po klęsce, znów ją zagarnęli. Po wojnie 13-letniej król Kazimierz Jagiellończyk przekazał miasto księciu słupskiemu, Erykowi II. W latach 1637--1647 ziemią tą władała bezpośrednio Rzeczpospolita. Jan Kazimierz odstąpił ją w zastaw elektorowi brandenburskiemu. Potem nastąpiły czasy rozbiorów i germanizacji.


Strona 11 z 29, < Poprzednia  1 ...  9  10  [11]  12  13  ... 29  Następna >